
........ก้าว.............
เท้าย่างบางก้าวอาจร้าวแล้ว
กะพริบสีหลอดแก้วดวงไฟฝัน
บ้างดับดวงล่วงเลยอยู่นานวัน
ในเปียกชื้นมิหวั่นมิไหวรอย
ผู้ทอดมองนิ่งเฉยจะเลยผ่าน
ละลายลานหิมะจะเหงาหงอย
สว่างทองผ่องใสดั่งใจคอย
ระยับ..ร้อยซอยก้าวยิ่งคำนึง
ไม่ไกลเกินเดินทางผู้ย่างยก
ไร้วี่แววตระหนกแท้ซาบซึ้ง
เอื้อมระย้าล้าใดในรำพึง
ย่อมเข้าถึงหนึ่งใจในดำเนิน..
กวีธรรม