"..ระหว่างหวัง.."

.................................

อาจเหลียวหาใครในคาดหวัง

ล้วนแล้วพ่ายพังโดยทั้งหลาย

ฝันยังระบัดกระจัดกระจาย

คิดแล้วใจหายยังหายใจ

ชีวิตลากก้าวมายาวโข

งอกงามเติบโตขึ้นบ้างไหม

เหมือนวันคล้ายกันทุกวันไป

เหมือนใจไหวลงไม่คงเดิม

กับการเฝ้ารอซึ่งขอเฝ้า

กอดกุมความเหงาตั้งแต่เริ่ม

หวังเดียวรอคอยในรอยเดิม

ปรากฏกายเติมฉันจึงเต็ม

นานแล้วแวววาวบางคราววูบ

หวลรสหอมจูบบนดินเข้ม

เปื้อนปนน้ำตาอันปร่าเค็ม

พร่ำเวียนและเล็มอยู่พร่างพราย

หวังหนึ่งจึงยังคงหวังอยู่

ท่ามกลางหดหู่แหลกสลาย

รอคอยเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย

มากมายอ้างว้างกลางหมู่ชน

พรุ่งนี้จึงมีความหมาย

เธอปรากฏกายเยือนสถล

แต้มรอยยิ้มผองทุกข์ทน

สมคาดหวังชนระคนสุข

อาจฉันมีหวังและยังหวัง

หนึ่งในกองกำลังระงับทุกข์

มาตรมลายก่อนนั้นช่วยฉันลุก

ได้โปรดปลุกชีพนี้ร่วมมีชัย..ฯ

กวีธรรม