........ก้าว.............

เท้าย่างบางก้าวอาจร้าวแล้ว

กะพริบสีหลอดแก้วดวงไฟฝัน

บ้างดับดวงล่วงเลยอยู่นานวัน

ในเปียกชื้นมิหวั่นมิไหวรอย

ผู้ทอดมองนิ่งเฉยจะเลยผ่าน

ละลายลานหิมะจะเหงาหงอย

สว่างทองผ่องใสดั่งใจคอย

ระยับ..ร้อยซอยก้าวยิ่งคำนึง

ไม่ไกลเกินเดินทางผู้ย่างยก

ไร้วี่แววตระหนกแท้ซาบซึ้ง

เอื้อมระย้าล้าใดในรำพึง

ย่อมเข้าถึงหนึ่งใจในดำเนิน..

กวีธรรม